استفاده از تصویر در تبلیغات تجاری و بسته بندی محصولات

امروزه استفاده از تصویر در تبلیغات تجاری و بسته بندی محصولات به منظور جلب توجه مشتریان و ترغیب به خرید کالا یک روش متداول شده است که بیشتر این تصاویر یا با تکنیک عکاسی، یا به شیوه تصویر سازی خلق شده‌اند. غالبا خریداران، در پی بسته‌هایی هستند که کالای مورد نظرشان را به خوبی نشان دهد و آنان را از نوع، شکل و کارآیی دقیق محصول آگاه سازد. برای آنکه مردم از درون بسته به طور کامل آگاهی یابند، راه‌های مختلفی وجود دارد. استفاده از طرح‌های مختلف، عکس یا انواع شیوه‌های تصویرسازی روش‌هایی برای نشان دادن محتوای بسته بندی است و یا ممکن است برای این کار از ساختارهایی استفاده شود که همه یا بخش‌هایی از محصول به نحوی در معرض دید خریداران قرار گیرد.

در یک تصویر سازی حرفه‌ای می‌توان جزئیات یا امتیازات محصول را بهتر از عکس نشان داد. در برخی از موارد حتی ممکن است از طبیعت سازی دور شویم و با استفاده از تکنیک‌ها و روش‌های مختلف، به ارائه‌ی تصویری نه چندان طبیعی از کالا یا موارد استفاده‌ی آن بپردازیم، که خود می‌تواند عامل ارتقای طراحی شود. در بسیاری از موارد که شکل و ظاهر کالا چندان اهمیتی در کیفیت و کارآیی آن ندارد، می‌توان از طرح‌های انتزاعی و نقوش مختلف بهره گرفت.

اگر چه بازنمایی در عکاسی به صورت مکانیکی به دست می‌آید و شباهت تصویر با موضوع بسیار بالا است اما خصوصیت مستند بودن و ارجاع به واقعیت همیشه هدف اصلی نمایش تصویر بر روی بسته بندی کالا نیست. آدلف آرن‌هایم معتقد است هنگامی که هنرمند به بازنمایی اشکالی آشنا می‌پردازد، می‌تواند بر تصویر متعارفی که بیننده در ذهن دارد تکیه کند، و با فاصله گرفتن از این تصویر متعارف ایجاد تنش نماید. تمامی اشکال تنش محصول از شکل افتادگی هستند که البته این تنش به واسطه حضور ضمنی مبنای متعارفی ایجاد می‌شود که یک شکل از آن فاصله گرفته است
بر این اساس عکس قابلیت کمتری دارد که از مبنای متعارف واقعیت دیداری فاصله بگیرد به آن اندازه که این توان در تصویرسازی است بنابراین تصویرسازی همیشه این مزیت را دارد که تنش و نیروی بصری بیشتری داشته باشد که در مواردی می‌تواند برای تبلیغات مفید باشد. همچنین با قابلیتی که در اغراق‌های معنادار است می‌توان خصیصه‌های ویژه‌ای را بهتر نمایش داد.

چارلز ساندرز پیرس مدعی است که در تعامل با یک تابلوی نقاشی، لحظه‌ای پیش می‌آید که ما آگاهی و هوشیاری خود را در مورد حقیقی یا مجازی بودن آن از دست می‌دهیم و فرق میان اصل و فرع را مورد غفلت قرار می‌دهیم. جالب اینجا است که وقتی ما عکس یک دست را با کارتون‌‌ همان دست مقایسه می‌کنیم عکس را از کارتون واقعی‌تر می‌شناسیم. اما اکثر آدم‌ها تصویر یک دست به صورت کارتون را زود‌تر از عکس آن می‌شناسند.

ویژگی تصویر سازی تبلیغاتی در مقایسه با عکاسی تبلیغاتی در این است که می‌توان آزادانه‌تر دخل و تصرف کرد؛ سادگی و منطق تجسمی را بنا به ضرورت تغییر داد. به این ترتیب با حفظ فضایی گشاده در سطح تصویر و بکارگیری شکل‌های محکم و زبده نما، به سهولت هویت شکل‌ها معلوم و معنیشان مفهوم می‌گردد.‌‌ همان گونه که منطق تجسمی-قواعد حاکم بر بازنمایی و «رعایت پیوستگی» میان عناصر گوناگون تصویر-هم بنا به محتوای پیام می‌توان گزینش کرد.

_در بعضی موارد بسته بندی خوراکی‌ها و مواد غذایی، عکس طبیعی کالا بیش از یک طرح تصویرسازی شده، نظر خریداران را جلب می‌کند. اغلب اگر خود محتوی از درون بسته دیده شود، میزان اعتماد و رضایت مخاطب، کامل‌تر و بیشتر می‌شود. مانند تصویر زیر:

_گاهی اوقات هم از عکس مواد تشکیل دهنده محصول استفاده می‌شود. در تصویر سمت چپ قوطی کنسرو ماهی خاویار و رب گوجه فرنگی از این قبیل هستند.

همچنین علاوه بر مواد غذایی در بعضی از کالا‌ها نیاز است که تصویر واقعی کالا نمایش داده شود تا مشتری از شکل و اندازه تقریبی کالای مورد نظر آگاه شود.

در تصویرزیر عکس روی بطری نه محصول داخل آن را نشان داده و نه مواد تشکیل دهنده‌اش را. بلکه صرفا فقط برای زیبایی، جلب توجه مشتری، و حتی نشانه برند این محصول است.

در این سری تصاویر هم که از عکس گرفته شده واقعی در طراحی پکیج استفاده می‌شود که جذابیت آن را چند برابر و طراحی پکیج را به نوعی متفاوت می‌کند

در تصویر زیر از دیتیل و جزئیات عکس واقعی برای پوشش دهی کل بسته بندی استفاده شده اما همین عکس کلوز آپ و رنگ آن کاملا به مشتری می‌فهماند که چه محصولی را دارد خریداری می‌کند. به علاوه آن را با پکیج محصولی که عکس ساده و کامل میوه را نمایش می‌دهد متمایز کرده.

مرجع : وب سایت گرته – نگار شریفی